H ακμή είναι μία πολυπαραγοντική δερματική νόσος η οποία προσβάλλει την τριχοσμηγματογόνο μονάδα και προκαλεί πολύμορφες βλάβες όπως φαγέσωρες, βλατίδες, φλύκταινες, οζίδια, κύστεις, ουλές και μπορεί να συνοδεύεται από σμηγματόρροια. Η νόσος εντοπίζεται σε περιοχές πλούσιες σε σμηγματογόνους αδένες, οι οποίοι βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανδρογόνων και παράγουν σμήγμα. Από κλινικές μελέτες έχει αποδειχθεί η συσχέτιση των αυξημένων επιπέδων των ανδρογόνων με την ακμή.
Σχεδόν οι μισοί έφηβοι πάσχουν από τη νόσο με ηλικίες αιχμής για τα κορίτσια τα 14-17 χρόνια και για τα αγόρια τα 16-19 χρόνια. Ωστόσο, κάποια κλινική μορφή της κοινής ακμής μπορεί να εμφανίζει το 75% των ατόμων στις ηλικίες μεταξύ 20-35 ετών.
Το δέρμα αποτελεί όργανο-στόχο των ανδρογόνων και στα δυο φύλα. Σε αυτό επιτελείται μια σειρά απο μεταβολικές μετατροπές. Μεγάλης σημασίας έιναι η μεταβολή της Τ (τεστοστερόνης) σε DHT (διυδροτεστοστερόνη) η οποία επιδρά στην ανάπτυξη των τριχών και στη λειτουργία των σμηγματογόνων αδένων.
Η συσσώρευση των ανδρογόνων γύρω από τον σμηγματογόνο αδένα προκαλεί την υπερέκκριση σμήγματος, την απόφραξη του θύλακα της τρίχας και την υπερκερατινοποίηση των πόρων, που οδηγούν τελικά στην οριστική απόφραξη του δέρματος και στην εμφάνιση τοπικής φλεγμονής.
Αιτίες για αυξημένη παραγωγή ανδρογόνων μπορει να υπάρχουν πολλές, όπως η ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών, η συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων, η νόσος Cushing, και σπανιότερα κάποιοι όγκοι των επινεφριδίων ή των ωοθηκών ή ακόμα η αυξημένη δραστηριότητα του ενζύμου 5α-αναγωγάση.
Στο παρελθόν και κατά περιόδους έχουν εμπλακεί αρκετοί παράγοντες όπως η κληρονομικότητα, η χρήση φαρμακευτικών ή χημικών ουσιών, οι κλιματολογικοί λόγοι, οι διατροφικές συνήθειες και οι ορμονικές διαταραχές.
Οι τρέχουσες απόψεις υποστηρίζουν ότι η κοινή ακμή προκύπτει σαν αποτέλεσμα της συνδυασμένης δράσης τεσσάρων παθογενετικών παραγόντων και είναι: η απόφραξη του τριχοσμηγματογόνου πόρου λόγω διαταραχής της κερανοποίησης, η αυξημένη έκκριση σμήγματος λόγω επίδρασης των ανδρογόνων, η φλεγμονή και το προπιονικό βακτηρίδιο της ακμής (P . Acnes).
